Civînên Wijdanê 8

Civîna heştemîn a Civînên Wijdanê ku ji aliyê Weqfa Wijdanê ve tê organîzekirin, di 27’ê Nîsana 2024’an de li navenda weqfê ya li Enqereyê bi temaya empatî, hevparî û hesasiyeta civakî pêk hat. Ev civîn bi çîrok û serpêhatiyên cuda yên jiyanê re bû platformek ku di dabînkirina aştiya civakî de girîngiya wijdan û empatiyê anî ziman.

Cemal Yildirim navekî ku bi çalakiyên xwe yên takekesî tê naskirin e. Yildirim her çend ji malbateke laîk a bi nasnameya Elewî û Kurdewarî bû jî, bi serpêhatiyên xwe yên di nava tevgera şoreşgerî de, bi taybetî bi çalakiyên ku ji bo kesên ji nasnameyên cuda yên di dema Rewşa Awarte de bi zorê hatibûn revandin, bal kişand. Di vê pêvajoyê de bal kişand ser nirxa têgihiştina hevpar a di navbera komên kevneperest, kurd û elewî de pêk hatiye.

Salîh Dedeoglû mamosteyekî ku ji derdorên kevneperest ên sunnî hatiye. Demên dijwar ên ku di girtîgehê de derbas bû û nêzîkatiya dostane ya gardiyanekî Elewî ku di vê serdemê de nas kir, hestek kûr a empatî û xwe rexnekirinê di wî de derxist holê. Dedeoglû ku hevjîna wî niha tê darizandin û doza wî li Dadgeha Bilind e, hesasiyeta xwe ya li ser edalet û wekheviya civakî diparêze.

Mehmet Can Çaglayan ji zarokatiya xwe ve, dema ku li Amedê mezin bû û bû şahidê cihêkariyê, di MAZLUMDER'ê de li ser mijarên wekî çarşef û pirsgirêka kurd xebitî. Çaglayan diyar kir ku yek ji sedemên bingehîn ên polarbûna civakî jî îdeolojiya dewletê ya li ser piyan e.

Di dawiyê de çalakvanê mafên mirovan û xebatkarê tenduristiyê Adnan Vural diyar kir ku wijdana wî ya hundirîn û helwesta wî ya li dijî neheqiyê bûye sedem ku tevî zilmê gavên wêrek bavêje. Vural ku di malbat û derdorên Kurd, Elewî û Komunîst de mezin bû, li Stenbolê di xebatên sendîka û têkoşîna mafan de bi awayekî aktîf cih girt.

Civînên Wijdanî careke din eşkere kir ku çawa ferdên ji beşên cûda yên civakê bi ezmûnên xwe yên jiyanê bi pirsgirêkên wijdanî û empatiyê re mijûl dibin û rola girîng a van nirxan di misogerkirina aştiya civakî de. Çîroka her axaftvan eşkere kir ku çawa tevlêbûn û çalakbûna civakê dikare wekî katalîzatorek ji bo veguherîna takekesî û civakî bixebite. Vê civînê mînakek zindî pêşkêşî kir ku çîrokên jiyanê yên cihêreng çawa dikarin li dora têgihiştinek hevpar a wijdanê bibin yek.